ما هيچ‌وقت اين بحث را نداشتيم كه مانع شفافيت شويم. اما در آن مقطع خاص آيين‌نامه ما ظرفيت‌هاي بسيار جدي‌تري دارد كه اگر خواستيم در حوزه اجرايي مي‌توانيم از اين ظرفيت‌ها نظير ماده 236 آيين‌نامه استفاده كنيم. لذا به استناد اينكه ابزار بهتري وجود دارد و مي‌توان زمينه جنجال و مشاجره را ايجاد نكرد، ما آن توصيه را داشتيم. البته فرمايشات حكيمانه رهبر معظم انقلاب هم نشان داد كه توصيه ما درست بود.

امروز مجلس همان مجلس است، نمايندگان همان نمايندگان و آقاي احمدي‌نژاد هم همان احمدي‌نژاد است. ممكن نيست بازهم اين حضور به همان جنجال و مشاجره‌يي كه مايه نگراني شما بود، منجرشود؟
الان ما از حضور آقاي احمدي‌نژاد در مجلس استقبال مي‌كنيم، استقبال‌مان مبتني بر همين آيين‌نامه داخلي مجلس است. ماده 110 آيين‌نامه، اين را حق مسلم رييس‌جمهور و رييس محترم دستگاه قضايي مي‌داند كه درخواست كنند در مجلس نطق داشته باشند. درخواست ما هم اين است كه در روز ايراد اين نطق، امكان استماع نظرات نمايندگان وجود داشته باشد و بتوانيم در يك فضاي منطقي و كارشناسي موضوعات را بررسي كنيم.

همين آيين‌نامه‌يي كه نطق را حق رييس‌جمهور مي‌داند، سوال را هم حق نماينده مي‌داند. شما بر هر دوي اين حقوق تاكيد داريد اما آنچه باعث مي‌شد از طرح سوال نگران باشيد، نگراني از عواقب آن بود. چرا اين‌بار چنين نگراني‌هايي نداريد؟
آن سوال كه معلوم شد غلط بوده. من نمي‌دانم چرا شما اصرار داريد اين مساله را با سوال مقايسه كنيد. اصل آمدن ايشان كه حاشيه‌ساز نيست. آن موقع ما تشخيص‌مان اين‌طور بود كه ممكن است حاشيه‌هايي ايجاد شود كه بعد معلوم شد تشخيص ما درست بوده و فرمايش مقام معظم رهبري اين تشخيص ما را تاييد كرد. اما وقتي كه رييس‌جمهور محترم درخواست مي‌كند، ما موظفيم بعد از بررسي هيات رييسه آن را اجرا كنيم. ما هيچ‌وقت از گفت‌وگو ضرر نكرده‌ايم، بلكه از تخاصم و دوگانگي ضرر كرده‌ايم. در آن زمان هم احساس مي‌كرديم كه تقابل و دوگانگي وجود دارد و به صلاح نمي‌دانستيم كه آن اتفاق بيفتد.

الان معتقديد فضا عادي شده و براي روز چهارشنبه جاي نگراني نيست؟
ما اميدواريم و نمي‌گوييم كه نگراني نداريم بلكه اظهار اميدواري مي‌كنيم كه مسائل در يك فضاي كارشناسي مطرح شود و به نتيجه برسيم.